wojna znów zabija dzieci w strefie Gazy
a ja skroluję świat uciekając od każdego nagłówka
który niesie śmierć niesie tamtą śmierć
wymierza ją we mnie jak lufę
wojna nie zabija zabijam ja ty oni
ja zabijam kupując wyjątkowo tanio
zabijają ludzie konstruujący lufy myślący o obronie
zabijają dzieci z przedszkola którym
mówi się ten to tamto świąteczni właściciele psów
zabija wytwórca szynek zabija ogrodnik
skrolujemy ten świat staramy się bardzo
i wojna trwa
jakby nikt nie chciał nic zrobić
ubyła jedna istotka tu była
i się wyniosła i łóżko teraz większe
więcej miejsca do siedzenia
jedzenia więcej i więcej przestrzeni
w lustrze (w ogóle lustro mniej zużywa się)
światło z okna masz całe
dla siebie
podobnie światło w lodówce
ale kot taki jakiś niedogłaskany
gary niedomyte telewizor niedooglądany
nieład niedoładzony zupełnie jakby istotki
naprawdę ubyło jakby się zdarzyła
teraz taka pustotka
kojarzycie?
jak zabijałam swoją matkę
grając w karty
jak przenosiłam
góry z przedziwnych powodów
z najróżniejszych słów
jak się raz przeniosłam
w rozdartym czasie
i nie umiałam wrócić
