sen

jest tak cicho jakby wszystkie ptaki

wyniosły się do innych krajów

nie budzi mnie już rano

miłość

ani nienawiść

ani świt mnie nie dotyka

słońce wyruszyło w drogę

a bieg zatrzymał

wszystkie nerwowe sprawy

w krótkiej wskazówce

sekundowej

świat śpi bezbronny wobec tego

co miałoby się zjawić nadejść

świat podłożył łapę pod policzek

ciepły od poduszki mchu

i nie budzi mnie już ranny

przenikliwy brzask

podkładam łapę pod świat

stroję ramy oka

na niekończący się

niezakrzywiony

bezdźwięczny

czas