szuchy pasztel. 2009
Poasana 1.
4 tygodnie temu
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Igielnik
- baśnienie (109)
- bądź tomiku (108)
- dobry dzień (1)
- dreptak (9)
- dziedziczenie (11)
- dziennik obserwacji (1)
- dziennik zamarzania (29)
- fitifluszki (20)
- fotografie (607)
- głośniej (10)
- hajko (6)
- i (4)
- kosmochoria (115)
- krajobraz ze snu (52)
- Kreaturia (18)
- Lalki (24)
- luźny zbiór zaległości (3)
- n (3)
- nieprzydzielone (2)
- obrazzzki (214)
- odbicia w piasku (70)
- ośle uszy (8)
- pioseneczka (2)
- Podanie o samotność (45)
- polowanie na czarownice (55)
- połączenia (38)
- pomiędzy ścianami (38)
- projekt podwójny (8)
- próba mikrofonu (43)
- przekrój warstwowy (35)
- ramki (1)
- rozsypanki (101)
- ruda (8)
- smętny pies kot wiersze auto refleksyjne (34)
- stare (28)
- Sygnały z zadupia (57)
- wyjawione (35)
- z księgi zamiłowania (150)
- z listów (16)
- zielistka (16)
W kolejności pitolą:
-
►
2022
(29)
- ► października (3)
-
►
2021
(34)
- ► października (5)
-
►
2020
(49)
- ► października (8)
-
►
2019
(16)
- ► października (4)
-
►
2017
(19)
- ► października (2)
-
►
2016
(39)
- ► października (5)
-
►
2015
(54)
- ► października (3)
-
►
2014
(69)
- ► października (5)
-
►
2013
(95)
- ► października (16)
-
►
2012
(146)
- ► października (18)
-
►
2011
(180)
- ► października (15)
-
▼
2010
(225)
- ► października (29)
-
▼
lutego
(26)
- ***
- Tato
- pora
- odbicie
- ogłoszenie
- oglądając Toruń
- zainteresowania
- Toruń
- czerwień
- z księgi kucharskiej
- bezsenność
- być poetką
- lodowisko
- wyrok
- przez opłotki
- ty zawsze przy mnie stój
- przed granicą
- przymierze
- list
- Łódź
- serce
- nocą za oknem
- zgodność
- poetki portret romantyczny
- inna przestrzeń poszukiwań
- powiedzmy sobie szczerze
-
►
2009
(383)
- ► października (28)
-
►
2008
(315)
- ► października (29)
8 komentarzy:
i któżby ach któżby kapnął, że mamy przed sobą łaureatkę baczyńską, ha!
wersja rysunku sportowa i jak widzę dość entuzjastycznie nienarysowana, ale widocznie chwila była taka rozpędzona, a poetka nazbyt niespokojna, wierzgała i nie dała się pocieniować ;)
wbrew krakaniu wron, poetka ma szyję, tylko niepocieniowaną :]
Przysięgam, że jakiś zarys szyi mam. Ociupinę bardziejszy niż na NIEPOCIENIOWANYM rysunku. Stokrotek już nie mam. Ale mogę mieć. Warkoczyki owszem, czasem miewam. :P
ma ma
pocieniuję ją w przystępie ostępu!
prawie Pipi
ładny, ciepły obrazek :)
to był ładny, ciepły czas :)
by nie rzec
niepocieniowany ;)
A jak fajnie się poleżywało. :D
no ba, takie rzeczy wchodzą w krew :]
Prześlij komentarz