***

„Jednak pośród nocnej cieni
Słychać z dala ludzkie kroki”
(M.Kajka)

więc stańmy
ponasłuchujmy
zasłuchajmy się w sieni
w cieni się rozbudujmy
czekajmy

za węgłem chaty są ślady
kształt ich ludzki jakby
szedł tędy też ktoś przed nami

wiec wyjdźmy
przed cień aż na próg stały
jak ląd opuśćmy ściany
i nie wracajmy