(wiersz procesarski)
baj mnie bajaj
o starożytnych królowych
choć nie lubię mleka i wieczorów
samotnych mi nie brak
tym razem opowiedz
jak szumią chorągwie i jak ścierają
armie z bezplamiem historii
baj mnie dziś jestem zmęczona
codziennym zaglądaniem w lustra
niech zasłona szarego dymu
na chwilę przeniesie mnie w mrok
4 komentarze:
bardzo mi się podoba owa pani:) EK
:) cysorzowi ty�
szczególnie ostatnia część wiersza razem z obrazem mocno wplata się w las. podoba się bardzo :)
pozdrawiam
taki wylot tunelu. :) więc niech sie plącze :))
Prześlij komentarz