nowy rok

trzeszczy w gąszczu liść pod szronem

moje życie zawieszone

między pierwszym bang a bom

w mojej głowie trzeszczy szron

cicha noc

może była cicha kiedy narodził się

z nieważne jakich chrześcijańskich buddyjskich

islamskich źródeł czy tych w języku keczua

prawdopodobnie nie była – przyroda zawsze wydaje

jakieś odgłosy zwłaszcza nocą kiedy poluje się

na ofiarę sensację czy po prostu przetrwanie

i oto w ciemnościach może w przestrzeni sawanny

pojawił się ten któremu zabrakło miejsca w gospodzie

i drzew (odtąd możliwe że mu ich zawsze brakować będzie)

nie waleczny tygrys nie ogromny słoń nie groźny lew

ale wszechwładne chuchro któremu jakoś nic

nie można zrobić oprócz miejsca na grzędzie

a Jej Wysokość Grzęda to nasza Wieża Babel

się wreszcie jebnie i noc znów zrobi się cicha

 po tym naszym jazgocie

nie mającym nic wspólnego

z pomieszaniem

języka

języka

epitafium

tu leży miłość
odeszła przed nocą
doszłaby do siebie
ale nie ma po co