rachunek

spowiadam się wszechsłuchającemu

uchu wam bracia i siostry że  zaniechałam

myślałam i czyniłam nieporządnie

jest w  tym trochę mojej winy a resztę

zrzucam na karb pogody i kursu franka

na oczy tej małej albo obrączkę

na koralowej nóżce gołębia

oraz na pocztę telefon telegraf

przeto teraz kiedy zgrywam dziewicę

aniołowie stróże porządku wiedzą

co się święci i nie zawsze złoto

a nie szczerość jest jego wartością

spowiadam się więc publicznej opinii

klęcząc na bruku kalecząc

język składając w dłonie

w trąbkę która mnie w końcu osądzi

wydyma

jak sodomę i gomorę