rankiem

Żegoty 12.09.16

Łaski bez

czyli Panna Łaskotka jako Kot z Cheshire

Żegoty 10.09.16

kolaps 2

w czasach kiedy ekscentryzm stał się obowiązującą

czernią sezonu a szaleństwo z wolna bierze we władanie

świat - ja uprawiam normalność staram się

pilnie ją podlewam plewię chwasty dziwnych myśli

o tym że można by wyjść za parapet albo cisnąć

talerzem o ścianę – zmuszam się do porządku

nie oglądam programów o jakiejtomelodii i medycznej marii annie

wesołowskiej nie czytam nagłówków gazet staram się

zapomnieć jak wygląda pan prezydent i ten czy inny

minister z tej czy innej teorii

 i nawet nieregularnie przecieram podłogę żeby nie popaść

w rutynę czy jakąś inną nerwicę

natręctw

w czasach kiedy dobrze jest być innym wyrwać się

z ciemnej masy być kolorowym motylem który gubi się

w stadzie innych motyli coraz kolorowszych ja szarzeję

jak niebo o zmierzchu chowam się

za horyzontem zderzeń

piosenka podróżna o miłości

chyba się  w pani zakochałem

mówi mi młody mężczyzna zaledwie chłopak

po zaledwie godzinie jazdy wspólnym pociągiem

relacji Białystok – Gdynia

proszę mi zdradzić swoje imię albo nie

proszę go nigdy nie zdradzać bo wtedy

już nie mógłbym przestać o pani myśleć inaczej

niż tylko tym jednym imieniem – dziś pani jest

każdym w tym pociągu

w pustym przedziale popołudniowym

słońcu kiedy za oknem zwiewa mi świat – chciałbym

zatrzymać panią

w oku jak łzę uwierzyć

że to nie jest nasze

ostatnie spotkanie

bo widzi pani jestem poeta

a ten podobno pamięta

więc niech mi pani nie daje

tego wrażenia bo następnym razem

będę tu już na panią czekał

a kiedy pani nie przyjdzie będę zmuszony

pisać kolejne i kolejne wiersze

wiersze jak koleiny ballady wagonowe

niech mi pani tego nie robi