odsłuch

chciałam się wyspowiadać wykrzyczeć

ale jak zwykle z ust moich zwisły głupie wyrazy

jakieś docinki i sprośny żart który nawet mnie

nie bawił

panicznie chciałam poprosić każdego

napotkanego człowieka o pomoc ratunek i żeby

wziął mnie w ramiona i utulił ukoił

ten niepowstrzymany ciąg słów z ust moich

a nie moich pragnień

chciałam tak ładnie a wyszło wściekle

wyszło i wróciło

przesadnie

miszmasz

 

Żegoty 21.02.15

drobiazgi z podróży

zostaje po nas tylko prosty wierszyk

to mama to drzewo to ja

poupychane w pudełkach fotografie

kamyk tak gładki że go żal

zostawić nad morzem mewy bursztyn

jej oczu błękit kształt ręki piach

to wszystko na coś jest i jest

na nic gdy strach w nas wzbiera

poupychany w pudełkach kształt

zbyt gładki żeby tam go zostawić

więc tak -

zostaje po nas tylko prosty wierszyk

to kamień to morze to las

kawałki

Żegoty luty 2015

kobieta

jestem morze niespokojne jestem

ocean możliwości miałam kiedyś imię

które ktoś mi nadał później je zmieniono

i raz jeszcze i raz kolejny dziś ledwie oddycham

pod ciężarem nazw wyrazów zdań – chciałabym

umieć jednym palcem podnieść wagę Maat

i zlekceważyć przyciąganie do ciebie

chciałabym nie podlegać wpływom

księżyca i nie przypływać kiedy już odpłynę

nie burzyć się pod twoim oddechem

nie rwać sieci nie szarpać granic usypywać wydm

chciałabym być wodą poruszającą

młyński kamień serca a zanoszę się gniewem

ale ja jestem może

stworzona

dla ciebie

północ. odloty

mówisz mi że tutaj nic nie ma

dla ciebie – same bagna i chłopi pod sklepem

a popatrz tyle już poetów odarło tę ziemię

z dziesiątków wierszy i nadal nie jest jałowa

ani nikomu obiecana

mówisz mi zimny listopad koty

praca brak połączeń pociągu

(ostatni zlikwidowało PKP)

mówisz mi to wszystko

z bardzo daleka później wstajesz

czytasz gazetę patrzysz w jasny ekran

nieba i tylko tobie znane

gwiazdy i to właśnie pod nimi

czekasz