ot jakie czasy

ot bezbożnika chowają nie godzien on spocząć

na świętej ziemi szepczą bogobojne głosy – dlaczego

jednak dzwony i temu ciału nadają

rytm serca którego już samo nie podejmie

ot kurwę na ołtarze wynosić na obrazy

boskiej oko – afiszować modlić się srebrnymi

ustami powtarzają przed ekranem niebieskim

a jednak światło samo się srebrzy promieniuje

błogosławi każdą chałupę każdy przybytek dobytek

niedobytek

ot jakie to teraz porządki jaki porządek nieboski

jak nieboskie stworzenie brudny nieswojski daleki
bliski rzeczom dla których nadal nie istnieje

rozumienie