mgła

to tylko mgła kochanie nie mogę jej rozwiać

rozwiązać palców supłów na nadgarstkach

po nim po niej po nich wszystkich oddać

ci siebie sobie ciebie dać jak pieniążek

na tacę – był on i ona kochali kochani

ale ona to nie ja a ja to nie ona nie mogę

brać odpowiedzialności za cudzy język

nawet za swój nie dam krtani ręki głowy

że się nie dwoi nie troi nie kurwi po kątach

ciemnych jak wieczory listopada – piszesz

tu nie ma  światła bądź latarnią a ja nie

umiem wykrzesać z siebie tej drogocennej iskry

którą bym mogła dać komukolwiek choćby

ulicznemu grajkowi mimowi na chodniku

albo daję ją każdemu kto chce – bierzcie

a ty ją bierzesz w siebie jakby była

po trzykroć drogocenna i z najczulszym

na świecie uśmiechem wbijasz mi w serce