Potryty. ujście Symsarny. 22.04.11
bij robala!
3 tygodnie temu
materia
krawaty parasole przechodzimy przez siebie
ulica deszcz mgła lepkie sukienki kieszenie
groszki tandetne marynarki wojenne nastawienia
lizaki policjantów światła
odbicia lustra mokry asfalt
szarość czerń i biała farba – ślad
znak
wskaźnik drogi zakaz ruchu zakaz wymijania
zakaz parkowania zakaz zatrzymywania się
czapki daszki chustki do nosa nosy usta oczy
wlepione w punkt zbieżności ruchy gałek ocznych
(nieświadome) wahadła siatek teczek torebek
stawy kolanowe ugięte i wyprostowane
odbicia w stawach lustra mokry asfalt
ołów i czerń i farba – czerwień pomadek
pasków od zegarka kapelusze
koszyki starocie bibeloty niesione ostrożnie
galerie witrynki sklepy mercedesy szyby
pleksi salony spa makijaże wojenne
malowidła ścienne
odbicia lustra ja mokry asfalt
czerń rdza farba totemy
kot z dzbanka
kot z dzbanka kot z dzbanka
ledwo drgnie firanka
lub drzwi
skrzypną cicho
już podejrzliwie
oko z dzbanka łypie
kot z dzbanka kot z dzbanka
nikt nie przejdzie mimo nawet
jeśli na palcach
będzie stąpał jak mysz
oko z dzbanka widzi to
kot z dzbanka kot z dzbanka
wody możesz tam nalać
zajrzeć w głąb
-stroszy wąsy kły szczerzy
wzrok wbija włos jeży
uchem strąca dłoń
gdy zaglądasz doń
w cembrowinie dzbanka kot
podejrzliwie śledzi każdy krok
macierzanka
jak nas rodzą i czym nas pasą
że nos odwracamy ze strachem
gdy się tylko rozkłada ciało
pod macierzanką spoczywają pierwiastki
i dlaczego wyczuwasz odór śmierci
choć przecież śmierć pachnie
pierwszy raz chłodnym piaskiem
ciepłą ziemią po deszczu
korzeniami
(macierzanką)
odwołanie
diable stwórz zamieć ogonem
to co się dobrej nie udało sile
z garści pakułów z wiaderka prosa
jedną nogą
jedną nogą wdepnęła w cebrzyk z wodą – ciii
kąpał się tam wcześniej księżyc więc nie mówmy o tym
to będzie jej tajemnica drugą nogą
wdepnęła w cebrzyk z mlekiem – źle
w mleku kąpały się strzygi zmory wrócą
wrócą po swoje zobaczą ślad zaznaczony jak grubą kreską
strach padł na świat
na twarz na ręce więc je pod fartuch schowała – raz
a gdzie podzieje zmoknięte stopy - one powiedzą
biec biec na przełaj byle daleko gdzieś poza ogród
i sad wieczorny sad uwięziony w splotach warkoczy
w splotach jemioły gonią ją gonią
po śladach białych po śladach srebrnych śladach od rosy
w piach
drzwi w moim domu śpiewają jak humbaki
drzwi w moim domu śpiewają jak humbaki
może właśnie na nich da się
dopłynąć do Alaski
a może to pieśń rybacka
chcą kogoś złapać złowić
w swoje macki między skrzydło a odrzwia
jak drzwi ścisnąć
albo to pieśń godowa
bo niby para a są takie samotne
nawołują się przez drzwi
korytarze pokoje
drzwi w moim domu śpiewają jak humbaki
śpiewają pieśń humbaków i jestem przekonana
że od Hawajów aż po Alaskę
inne humbaki odśpiewują im
Subskrybuj:
Posty (Atom)