miejsce

gdyby nie ostrość wiatru
co zmiękcza ludziom serca
a utwierdza twarze
można by pomyśleć

że oto kraina
którą wzięło we władanie
słońce

gdyby nie tkanka skały
na której lodowiec
pozostawił szramę
można by sądzić

że wreszcie znalazłeś
skrawek świata
na swoje życie
wieczne

kuszące gąbki mchu
osłaniające szczeliny w ziemi
kapryśne uparte strumienie
ciągnące soki z lodu
surowe serce
które i ciebie
o jakże kocha