widok z zakładu na tyłach oka

widziałam mężczyznę w kraciastym płaszczu

zsunąwszy kapelusz na tył głowy żonglował

pieniążkiem księżyca po czym pstryknął nim i puścił

do mnie perskie oko – złapałam

księżyc i schowałam za pazuchę / po drugiej stronie

ulicy kobieta targowała się o swoją niewinność

z jakimś podejrzanym zarośniętym osobnikiem

rzuciłam jej pieniążek a ona spojrzała na mnie

z wdzięcznością i poturlała księżyc wprost pod stopy

zasmarkanego dzieciaka ocierającego oczy

z łez z których każda odbijała świat

do góry nogami – kraciastego mężczyznę

niewinną kobietę w przykusej spódniczce

nieogolonego draba księżyc co się nie da ugryźć

ani nie można nim zapłacić i mnie która to wszystko

z ciemni wywołałam