nieśmiertelność

przetrwasz

składasz internetowi  ofiarę

ze swojego czasu

czas płynie

jak krew

skapuje na rytualny kamień

i oto jesteś tym kamieniem

prawa ręka wskazujący palec

zastyga w próbie kliknięcia

lubię to – wszystko staje

czas kapie ci na szyję

spływa po plecach

do stóp

u stóp rzeka

podłogi która dąży

do drzwi

przelewa się przez progi

i kaskadami schodzi

wprost w piach

nie pójdziesz ty do piachu

przyrośnięty do omszałego biurka

przykuty wzrokiem do ekranu

z ostatnim kawałkiem wątroby

cichutkim szmerem płuc