Słodka pisze list tęskniący de Wstrętnemu

to kolejna zapadła jesień i w strzechy się wstrzela

dysonans naszego się odniesienia

do twoich wierszy o umiłowany

de Wstrętny

zresztą czy  i jaka tam jesień czka po krzakach

po dachach chałup pustych i nagich jak nagrobki

z wydrapanymi przysięgami – ach

obiecałeś że masz de…

przed nazwiskiem (trzykropki) nie szkodzi i choć szeptałeś mi Słodka

myślałam wstrentny

nic mnie gorszego nie spotka niż szwadrony wierszy

niż niż baryczny niż nisza po twoim imieniu

(soku malinowego łyżeczki nie liczę gdyż na jej ogonku

wygrawerowano „własność hrabiny Be”- zatem

tę i zawartość zwracam prawowitemu

znalazcy) ten wiersz poświęcam