wiersz

S.P.

jest jesień z drzew spadają listy

rzeczy do zrobienia zakupów tej całej reszty

która trzyma nas przy życiu /nudnym

bo nudnym/ mówisz mi

w życiu nie istnieją puenty ani dobre

ani te złe bo gdyby istniały nikt  z nas

nie pisałby wierszy a tak próbujemy

dopisać jakieś sensowne zakończenie

szukamy sensu który nam wyjaśni

cykl mniej lub bardziej udanych metafor

zabiegi literackie peryfrazy  parabole

takie pleonazmy jak głupie serce

które nas uwolni z układu wersów

przestanie strofować i liczyć akcenty da nam

rozgrzeszenie z sylabotonicznych dni

z mówienia do rymu innym ludziom

takim jak my

piszemy wiersz

bosą nogą głową w chmurach palcem

na wodzie niedokończonym gestem

jednym słowem piszemy sobie

 puentę