ucieczki

uciekamy zawsze tak samo przygięci
jakby nam wiał w oczy wiatr
tych samych historii

zwalniamy na rozdrożach
tam się rozstajemy
z częścią gratów które wlekliśmy za sobą

coraz dalej
podnosimy głowy
coraz bliżej nam do nowej ojczyzny

z pustym sercem
wchodzimy na nowe
miejsce pełne
kolejnych ucieczek