tatarak

ciepły maj

zielonkawy kolor twarzy mojego ojca

sadzawka płuc co prawda niezbyt głęboka

ale przecież można się utopić

także w łyżce wody

i ten cholerny brak ciszy

aparaty hałasują

zielone żaby zagospodarowują brzegi

swoich małych królestw

oko zarasta rzęsą

ani na chwilę nie spuszczamy z uszu

kołatania serca

raz dwa trzy

i przychodzi świt