***

Arielu
Arielu teraz
ciebie mi potrzeba

za ścianą skroni burza
w szklance wody szaleje
atrament

odmęt zamęt
korale z kości

pokazało się

że nie jestem dzieckiem Prospera
łagodną Mirandą
jestem
siostrą Kalibana
jego córką
i matką

każda z nich wygnana
każda ciemna i pełna
gniewu
każda burzy
ofiarą

każda
szaleje w atramencie
wylewanym na papier
w szklance głowy
zwierciadło